In mijn optiek zijn we allemaal al heel, alleen hebben we in de loop van ons leven geleerd om bepaalde delen van onszelf af te wijzen of te verbergen, waardoor we die heelheid niet meer toe laten/ ervaren.

En wat voor mij een heel belangrijk besef is:
Heel wordt je niet door perfect te worden, maar door jezelf volledig te accepteren. We hoeven alleen maar alles in onszelf te omarmen.

Nu ben ik van mening dat er niet één perfecte therapie bestaat. Het ene moment heb je iets of iemand anders nodig dan het andere moment. En de ene keer heb je mentaal inzicht of helderheid nodig en de andere keer heb je op een andere laag (emotioneel/ fysiek of energetisch) iets nodig.